2/8/11

θα τρελαθούμε τελείως.....

Πως μπορεί να συμβαίνουν όλα τα τρελά σε εμένα; Αναρωτιέμαι μερικές φορές και η ιστορία καθημερινής τρέλας που έζησα πριν από λίγες ημέρες στο Άμστερνταμ, θα μου μείνει αξέχαστη.
Γνωρίζω έναν Έλληνα που διαμένει μόνιμα στην Ολλανδία.
Με προσκαλεί να πάμε βόλτα στο Άμστερνταμ και δεν λέω όχι, για να ξεφύγω λίγο από την μονοτονία.
Σοβαρός μου δείχνει και μετρημένος στα λόγια του. Που να ήξερα όμως τι θα ακολουθήσει. Αρχίζει και μου λέει για τον  γιο του και πως θα τον βοηθήσω να τον  πα ει στον Ολυμπιακό.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Αρχίζω να καταλαβαίνω την επιθυμία του να πάμε βόλτα στο Άμστερνταμ.
Για να καταλήξουμε. Θέλει κάποιος  να δει τον γιο του που παίζει μπάλα και να  τον πάρουν στον Ολυμπιακό. Να βρούνε δουλεία σε αυτόν(τον πατέρα) και σπίτι  για να μείνουν(!).
Και όταν τον ρώτησα πόσο χρονών είναι ο γιος του , με την απάντηση με άφησε ξερό
" 6 χρονών, και είναι μεγάλο ταλέντο. Δεν υπάρχει τέτοιος παίκτης στην Ολλανδία"...
Έτσι μου ήρθε να γυρίσω μόνος από το Άμστερνταμ. Που να αντέξεις όλα αυτά και πόσο κουράγιο να έχεις για να ακούς τέτοιες  ιστορίες.
 Και το "πατέρα κάτσε φρόνιμα" ταιριάζει γάντι.
Τι του απάντησα; Περίμενα να φτάσουμε γρήγορα στο Ερμελο για να ηρεμήσω....