ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΚΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ

ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΚΟΥΣ
Η ιστορία με τον Μιραλάς έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά το πόσο «πονεμένη» ιστορία είναι αυτή με τους δανεισμούς των παικτών και πόσο μπορεί να «ταλαιπωρήσει» μια ομάδα.
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Ολυμπιακός για άλλη μια φορά έχει μπει σε μια «περιπέτεια» από αυτές που γνώρισε τα τελευταία χρόνια και προβλημάτισαν την διοίκηση Κόκκαλη , αλλά και τώρα τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Ανέκαθεν η άποψη ήταν , ότι ο δανεισμός ενός παίκτη περιέχει μεγάλο ρίσκο και στο μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει είναι ο προβληματισμός και η περιπέτεια στο άγνωστο.
Πρώτα η περίπτωση του Λέτο, που ήρθε στον Ολυμπιακό ένα προβληματικό παιδί να κάνει το «κομμάτι του» και να είναι υποχρεωμένος ο προπονητής να ενέχεται τα «καπρίτσια του»
Να πρέπει να παίξει δηλαδή σε τριάντα παιχνίδια ο Αργετνίνος για να μην πληρώσει ρήτρα 500.000 ευρώ ο σύλλογος στην Λίβερπουλ!
Αλήθεια ποιος μπορεί να είχε αυτή την φαεινή ιδέα; Και να δεχτεί αυτόν τον όρο στο συμβόλαιο.
Στην συνέχεια μας ήρθε ένας άλλος «τουρίστας», ο Ντάτολο ,που δεν μπόρεσε ποτέ να βοηθήσει την ομάδα και μάλιστα δυσανασχετούσε όταν γινόταν αλλαγή.
Και τώρα ένα παιδί, που πραγματικά αξίζει τα λεφτά του,( Μιραλάς), και τον Ολυμπιακό έχει πέσει επάνω στο μάνατζερ του, που και να θέλεις δεν μπορείς να βγάλει άκρη με τίποτα.
Μεγάλο το ρίσκο με αυτή την «μόδα» των δανεισμών παικτών τα τελευταία χρόνια και Μιραλάς και την εξέλιξη του θέματος;
Πάντα θα στηρίζω την άποψη, ότι μια μεγάλη ομάδα, δεν μπορεί να προχωράει σε μια τέτοια λύση, ούτε ο σχεδιασμός μπορεί να γίνει με ένα παίκτη, που έχει έρθει για λίγους μήνες και με το σκεπτικό, « αν μας κάνει θα τον κρατήσουμε».
Γιατί μετά αναπόφευκτα μπαίνεις σε περιπέτειες, όπως τώρα με τον Βέλγο και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο, πολύ περισσότερο όταν στην μέση υπάρχει μάνατζερ.
Δυστυχώς ο Ολυμπιακός, χωρίς να υπάρχει λόγος «μπήκε στο παιχνίδι» με απρόβλεπτες καταστάσεις και είναι μεγάλη αγωνία για το αύριο.
Η δεν υπάρχει αγωνία με το θέμα Μιραλάς;