Δεν γουστάρω έτσι….

Παρακολούθησα χθες τα στιγμιότυπα του αγώνα Παναχαϊκής- Ολυμπιακού για το κύπελλο.
Και η πρώτη εντύπωση που έβγαλα ήταν ότι πραγματικά οι γηπεδούχοι, δικαιολογημένα διαμαρτύρονται για δυο φάσεις, που μπορεί να είχαν αλλάξει και την εικόνα του αγώνα και το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.
Το πρώτο πράγμα που είπα μέσα μου είναι.
«Δεν γουστάρω  μια τέτοια πρόκριση στην επόμενη φάση»
Δεν μπορεί ολόκληρος Ολυμπιακός, να χρειάζεται την βοήθεια του Δημητρόπουλου, για να περάσει το εμπόδιο της Παναχαϊκής, έχοντας μάλιστα και αβαντάζ το 2-0 του πρώτου αγώνα.
Γιατί και για το πέναλτι(καθαρή ανατροπή) και για την αποβολή του Βοσκόπουλου, οι γηπεδούχοι είχαν δίκιο.
Πρέπει κάποια στιγμή να είμαστε αυστηροί και να μην κρυβόμαστε πίσω από τα ομαδικά μας συναισθήματα.
Γιατί ρε παιδιά(ποδοσφαιριστές) δίνετε δικαιώματα να βγαίνουν οι «αντίπαλες φυλλάδες» την επόμενη ημέρα και να ξεφωνίζουν;
Παίκτες εκατομμυρίων, οι ποιο προνομιούχοι αυτή την δύσκολη εποχή, πήγαν μια βόλτα στην Πάτρα για να βγάλουν την υποχρέωση
Και δίνεις το δικαίωμα στον Κούγια και στον κάθε Κούγια να βγαίνει και να ξεφωνίζει….
Δίνεις το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό να λένε ότι κέρδισαν τις εντυπώσεις, έστω και αν πήραν την ισοπαλία!!!
Και διαπιστώνω ότι της ιδίας άποψης είναι και οι περισσότεροι φίλοι του Ολυμπιακού. Δεν είναι εικόνα ομάδας αυτή, που να σε εμπνέει να πας στο γήπεδο, ούτε είναι τυχαίο ότι το Καραϊσκάκη δεν γεμίζει πλέον.
Δεν βλέπει ο κόσμος λίγη μπαλίτσα να ξεφύγει από τα προβλήματα του και να χαμογελάσει λίγο.
Απλά βλέπει μια ομάδα, με καλούς παίκτες, που κάνει την διαφορά, γιατί οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι και «πνιγμένοι» στα προβλήματα τους.
Χωρίς διοικήσεις, χωρίς λεφτά και απλήρωτους ποδοσφαιριστές.

Και ο Ολυμπιακός που τα έχει όλα. Αγκομαχάει να πάρει την πρόκριση από μια… Παναχαϊκή!!!

Όχι τέτοια πρόκριση στο κύπελλο  δεν την γουστάρω. Έτσι απλά….