"Μεγάλη ομάδα , μεγάλος γκολκίπερ"...

Ο Χρήστος Αρβανίτης μιλάει για τους γκολκίπερ και αναλύει τα υπέρ και τα κατά του Κάρολ και τοy Μέγερι

Τερματοφύλακας. Δύσκολη λέξη. Με κάθε έννοια. Για πολλούς η ποιο δύσκολη θέση στο ποδόσφαιρο.

Αν θέλεις να φτιάξεις μεγάλη ομάδα , πρέπει να έχεις καλό τερματοφύλακα, Λόγια που υποστηρίζουν άνθρωποι του ποδοσφαίρου, αλλά και κάτι που έχει αποδειχτεί πολλές φορές.

Το ζητούμενο στην συζήτηση με τον Χρήστο Αρβανίτη είναι οι γκολκίπερ του Ολυμπιακού.

Και ο παλαίμαχος άσσος, είναι από τους ιδανικούς για αναλύσει το θέμα. Έχει παίξει με μεγάλη επιτυχία για πολλά χρόνια και η παρουσία του κάτω από τα γκολπόστ του Ολυμπιακού, του δίνει την ευκαιρία, να δει το θέμα από κάθε πλευρά και να του δώσει μια άλλη διάσταση.

Δεν μιλάει μόνο για τους Κάρολ και Μέγερι.

Μιλάει για τον Αντώνη Νικοπολίδη, αλλά μέχρι … και τον Κοστάντζο, προσπαθώντας έτσι να βρει τον τρόπο και να εξηγήσει το πόσο δύσκολη είναι αυτή η θέση, ιδιαίτερα για μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός.

Και από αυτό το σημείο ξεκινάει την κουβέντα

«Το να είσαι τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό, είναι ότι ποιο δύσκολο. Και απόδειξη για αυτό που λέω ότι όλα αυτά χρόνια που θυμάμαι εγώ, λίγοι είναι αυτοί που κατάφεραν να κάνουν μεγάλη καριέρα και να έχουν διάρκεια. Γιατί το τελευταίο είναι και το ποιο σημαντικό. Δεν αρκεί να παίξεις για ένα δυο χρόνια. Τι θέμα είναι να έχεις μια πετυχημένη πορεία και να αναγκάσεις να σε θυμούνται»

-Γιατί είναι δύσκολη θέση για  τον Ολυμπιακό και όχι για τις άλλες ομάδες;

«Γιατί απλούστατα ο Ολυμπιακός είναι διαφορετικός από τις  άλλες και αυτό το ξέρω καλά. Η πίεση είναι μεγάλη και οι ευθύνες ακόμα μεγαλύτερες. Έπαιξα και σε άλλες ομάδες, όπως στον Εθνικό, στην ΑΕΚ , τον Λεβαδειακο. Ποτέ όμως δεν είχα την πίεση που υπήρχε στον Ολυμπιακό. Αν κάνεις ένα λάθος μπορεί να σε καταδικάσουν και να μη  το ξεχάσουν ποτέ. Πολύ περισσότερο αν το λάθος αυτό γίνει σε ένα ματς με τον Παναθηναϊκό. Και είναι σημαντικό πως θα σε  δεχτεί ο κόσμος και το πώς θα σε στηρίξει. Είναι πολύ  της ψυχολογίας αυτή η θέση και για αυτό έχει διαφορές από τις άλλες. Ποτέ δεν άκουσα να κατηγορούν ένα επιθετικό που έχασε το γκολ. Γιατί απλούστατα στην  επόμενη φάση μπορεί να σκοράρει και να ξεχαστούν όλα. Ενώ ο τερματοφύλακας όμως  αν κάνει ένα λάθος θα το θυμούνται για όλη τους την ζωή. Πόσο μάλλον αν αυτό το λάθος είναι καθοριστικό και στοιχήσει μια ήττα . Πολύ δύσκολα δικαιολογείς ένα τερματοφύλακα για το λάθος του. Αυτό δεν συμβαίνει όμως με ένα παίκτη που θα χάσει ένα γκολ. Γιατί έχει την ευχέρεια να επανορθώσει. Ο τερματοφύλακας όμως όχι, Δεν μέτρησες καλά την φάση, ήσουν αφηρημένος, πάει το πλήρωσες»

-Θεωρείς ότι ο Νικοπολίδης ήταν ο καλύτερος που πέρασε τα τελευταία χρόνια από τον Ολυμπιακό;

« Ναι αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί είχε διάρκεια και μια επταετία γεμάτη επιτυχίες και με τον Ολυμπιακό και με την εθνική ομάδα. Είχε σταθερότητα και περισσότερες τις καλές στιγμές από τις κακές. Δούλεψε πολύ και δεν το έβαλε κάτω, ακόμα και σε δύσκολες στιγμές. Και μην ξεχνάμε ότι το ρίσκο που πήρε και ήρθε στον Ολυμπιακό , από τον Παναθηναϊκό, ήταν μεγάλο. Και μόνο ότι κατάφερε να τον αγαπήσει ο κόσμος, ήταν επιτυχία.  Κάτι ακόμα που πιστεύω ότι είναι σημαντικό, είναι ότι ήταν Έλληνας. Και για  μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός μετράει αυτό, όσο και αν ακούγετε περίεργο. Γιατί ο Έλληνας γνωρίζει καλύτερα την ψυχοσύνθεση μια τέτοιας ομάδας και μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Ενώ ένας ξένος θα δυσκολευτεί. Κλασικό παράδειγμα γι αυτό που σου λέω είναι ο Κοστάντζο. Εντάξει δεν ήταν  τόσο κακός όσο τον είδαμε. Αλλά δεν κόλλησε με τον Ολυμπιακό, η δεν κατάλαβε και ό ίδιος σε τι ομάδα έχει έρθει. Έκανε δυο λάθη στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ και τον πήρε η κάτω βόλτα. Μετά ήταν δύσκολο να ξανά βρει τον εαυτό του. Ήταν μια μεταγραφή που απέτυχε παταγωδώς από κάθε πλευρά»

Και ο Χρήστος Αρβανίτης συνεχίζει

«Τα τελευταία χρόνια αν εξαιρέσουμε τον Αντώνη ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα στην θέση αυτή. Άντε και την τριετία με τον Δημήτρη τον Ελευθερόπουλο, που ήταν δικό του παιδί και στην αρχή στηρίχτηκε. Μπορεί αν μην ήταν ο καλύτερος γκολκίπερ, αλλά δούλεψε και είχε τον χαρακτήρα που του επέτρεπε να παίξει στην ομάδα. Είχε τα κότσια μετά από μια άσχημη στιγμή να σηκώσει το κεφάλι και να δει το επόμενο ματς. Αλλά και πάλι φάνηκε ότι και αυτός δεν άντεξε την πίεση του Ολυμπιακού και για αυτό δεν είχε διάρκεια. Από εκεί και πέρα τίποτα. Ψάχνω να βρω ένα τερματοφύλακα που να έπαιξε στον Ολυμπιακό και να  σε κάνει να θυμάσαι το όνομα του, αλλά δεν μπορώ.»

-        Ο Κάρολ και ο  Μέγερι που υπάρχουν αυτή την στιγμή, μπορούν  να σταθούν σε μια ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού;

«Κοίταξε είναι δυο διαφορετικές περιπτώσεις, Ο Κάρολ είναι καλός και με μεγάλη καριέρα, αλλά η ηλικία του δεν σε αφήνει να σκεφτείς μελλοντικά. Ο Μέγερι έχει καλά στοιχεία, αλλά κάνει εύκολα το λάθος. Δεν είναι σταθερός, και μπορεί μετά από μια μεγάλη απόκρουση να  έχει μια άσχημη αντίδραση. Αυτό δεν είναι καλό για μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός. Θέλει κάποιον που να είναι σαθρός. Για να το πώς διαφορετικά ο Ολυμπιακός θέλει ένα μεγάλο τερματοφύλακα, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Δεν μπορεί να περιμένει την εξέλιξη του Μέγερι. Έλληνας αυτή την στιγμή δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Ο μοναδικός αξιόλογος παίζει στον Παναθηναϊκό και είναι ο Καρνέζης. Επίσης καλός είναι και ο Σηφάκης, αλλά και αυτόν θα ήθελα ν τον δω πρώτα να παίζει στον Ολυμπιακό και μετά να τον κρίνω. Όταν τον είχαν στην ομάδα, είναι προφανές ότι δεν τον μέτρησαν σωστά και δεν του έδωσαν χρόνο συμμετοχής. Γιατί ένας τερματοφύλακας για να εξελιχτεί και να βελτιωθεί θα πρέπει να παίζει. Ο Ολυμπιακός όμως δεν μπορεί να περιμένει και να ελπίζει σε έναν τέτοιο και στο πότε θα βελτιωθεί ο Μέγερι. Θέλει ένα έτοιμο και μεγάλο όνομα. Να εμπνέει σιγουριά, αλλά και να μείνει για αρκετά χρόνια στην ομάδα. Όχι να πάρουμε ένα και μετά από δυο χρόνια να ψάχνουμε γι΄ άλλον. Εγώ αν ήμουν Ολυμπιακός θα ξεκινούσα  τις μεταγραφές με την απόκτηση ενός καλού τερματοφύλακα. Και μετά θα προχωρούσε σε όλα τα άλλα. Δεν θέλω να κάνω υποδείξεις, απλά αυτή είναι η γνώμη μου και αυτό που πιστεύω το λέω. Τι να το κάνεις όταν έχεις  καλούς παίκτες, αλλά κάτω από τα δοκάρια δεν έχεις  την σιγουριά;»