ΜΕ ΡΕΑΛ...ΚΑΙ ΑΡΣΕΝΑΛ

Καλημέρα

Οι ώρες έχουν περάσει και όλοι μας μπορούμε με ποιο ξεκάθαρο μυαλό να καταθέσουμε την άποψη μας για τον χθεσινό Ολυμπιακό και την ήττα από την Αρσεναλ.
Μια «γλυκιά» ήττα(αν υπάρχει στο ποδόσφαιρο), αφού οι «ερυθρόλευκοι», μπορεί να μην κατάφεραν να πάρουν βαθμούς, αλλά κέρδισαν τις εντυπώσεις και  μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Μια εμφάνιση εντυπωσιακή μέσα στο Εμιρέιτς, απέναντι σε μια  μεγάλη ομάδα, με τον Ολυμπιακό κατά την άποψη μου να κάνει το καλύτερο παιχνίδι του στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά από αυτό με την Ρεάλ στην Μαδρίτη πριν από μερικά χρόνια.
Μεγάλη μπάλα έπαιξε ο Ολυμπιακός και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα ο και ο Βενγκιέρ παραδέχτηκε, τις δυσκολίες της νίκης και έδειξε εντυπωσιασμένος από την Ελληνική ομάδα.

Τόσα χρόνια που παρακολουθώ την ομάδα, για να είμαι ειλικρινής πρώτη φορά την είδα, με τόσο θράσος, αέρα και να δημιουργεί τόσες ευκαιρίες, παρά το γεγονός ότι δέχτηκε γρήγορα  τα δυο πρώτα γκολ και όλοι θα περίμεναν την κατάρρευση.
Θα πει κάποιος, τι να  το κάνω, αφού χάσαμε.
Μερικές φορές στο ποδόσφαιρο, αρκεί η καλή εικόνα, για να δείξεις ότι τουλάχιστον βρίσκεσαι σε καλό δρόμο, έστω και αν το αποτέλεσμα, δεν είναι αυτό που αξίζεις. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν άξιζε την ήττα και ήταν κρίμα και άδικο έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα.
Και για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί, μπορεί ο Βαλβέρδε να ατύχησε στην επιλογή να βάλει στο κέντρο της άμυνας τον Μαρκάνο αντί του Αβραάμ, η στην αλλαγή του Μιραλάς, αλλά μην ξεχνάμε ότι Ολυμπιακός αυτός, είναι του Ισπανού και ο Βαλβέρδε έχει το δικό του μερίδιο στην μεγάλη εμφάνιση, που άφησε υποσχέσεις για την συνέχεια.
Και στο φινάλε ο κάθε προπονητής, όπως και οι παίκτες έχουν τις καλές και τις κακές τους στιγμές
Πολλοί ήταν αυτοί που θα περίμεναν την συντριβή, για να χλευάσουν, αλλά δυστυχώς για αυτούς απογοητεύτηκαν. Καλό κουράγιο…