Για τον Ολυμπιακό… και τον Ζιοβάνι

Διαβάζω και ακούω τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την παρουσία του Ζιοβάνι στο γήπεδο Καραΐσκάκη αύριο το απόγευμα, ότι ο κόσμος θα δώσει βροντερό παρόν.

Και όμως στενοχωριέμαι που τα ακούω αυτά!!!

Είναι δυνατόν λέω μέσα μου να περιμένει ο κόσμος του Ολυμπιακού  την παρουσία ενός από τους ποιο αγαπημένους παίκτες  και με αφορμή αυτό το γεγονός  να πάει να παρακολουθήσει το ματς με την Ξάνθη;

Νομίζω ότι μερίδα του κόσμου, δεν το εννοεί, απλά με αυτόν τον τρόπο θέλει να δείξει την μεγάλη αγάπη στο πρόσωπο του Βραζιλιάνου, που μάγεψε τα προηγούμενα χρόνια και μας χάρισε μοναδικές στιγμές.

Όλα τα ωραία όμως έχουν ένα τέλος. Και θα έρθει η επόμενη στιγμή που θα έρθει κάποιος  άλλος για να μας κάνει να αισθανόμαστε οι ποιο ευτυχισμένοι οπαδοί  της μεγαλύτερης ομάδας στην Ελλάδα.

Αν κάποιοι νομίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα δείξουν την δυσαρέσκεια τους στον Μαρινάκη, γιατί δεν έφερε ένα μεγάλο όνομα, αυτό θα είναι λάθος.

Δεν κάνω καμία αβάντα στην διοίκηση , και μάλιστα σε μια εποχή που δεν είμαι στο ρεπορτάζ σε καθημερινή βάση όπως τα προηγούμενα χρόνια.

Αλλά να πάω στο γήπεδο, γιατί  θα είναι και ο Ζιοβάνι;

 Θα πάω στο γήπεδο πρώτα για τον Ολυμπιακό και μετά για τον Ζιοβάνι. Τις μεγάλες στιγμές μου τις έχει προσφέρει ο Ολυμπιακός και ποτέ δεν ήμουν προσωπολάτρης.

Με τις αδυναμίες φυσικά, σε κάποιους που φόρεσαν την «ερυθρόλευκη» φανέλα, αλλά πάνω από ο Θρύλος….

Και τι δεν είδαν τα μάτια μου εδώ και πολλά χρόνια. Δεληκάρη, Αναστόπουλο. Ντέταρι, Τζόρτζεβιτς, Ριβάλντο, Καραπιάλη, αλλά ο Ολυμπιακός πάνω από όλα και απ όλους!!!

Και εμένα όπως στον πολύ κόσμο μου έκανε «κλικ» ο Βραζιλιάνος μάγος, αλλά πάνω απ όλα μου κάνει «κλικ» ο Ολυμπιακός….