Όταν πριν από λίγο καιρό, είχα γράψει κάτι για τον Τοροσίδη και τον Τζιμπούρ και τον τρόπο που χειρίστηκαν το θέμα των συμβολαίων τους «έπεσαν» κάποιοι να με «φάνε».
Ότι είμαι «παπαγαλάκι» του Μαρινάκη και ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν βάζει το χέρι στην τσέπη.
Οι εξελίξεις έδειξαν ότι και οι δυο το μόνο που είχαν στο μυαλό τους ήταν το πώς θα κάνουν καλύτερα συμβόλαια και το πώς θα "φουσκώσουν" τους λογαριασμούς του στην τράπεζα.
Φυσικά και είναι δικαίωμα τους και ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του.
Αλλά και στον Ολυμπιακό υπάρχει μια συγκεκριμένη πολιτική αυτή την εποχή.
Γιατί δηλαδή ο Τοροσίδης να πάρει περισσότερα από τον Αβραάμ;
Και γιατί ο Τζιμπούρ να ζητάει περισσότερα από αυτά που έπαιρνε ο Μιραλάς και ο Ριβάλντο;
Και καλά ο Τοροσίδης αποφάσισε να παίξει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Ο Τζιμπούρ που λέει ότι έχει προτάσεις από διάφορες ομάδες με δυο εκατομμύρια τον χρόνο, γιατί δεν κλείνει την μεταγραφή.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό, έριχνα το βάρος στον μάνατζερ τους(έχουν και οι δυο τον ίδιο), αλλά η ευθύνη είναι το ίδιο και δική τους.
Η δήλωση του Αλγερινού, «Εγώ θέλω να μείνω. Αλλά είναι θέμα διοίκησης», δείχνει, ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πάρει τα χρήματα που θέλει και τίποτε άλλο.
Είναι δίκαιο να παίρνει ο Μήτρογλου 600.000 ευρώ και ο Τζιμπούρ 1.500.000 που ζητάει;
Δεν θα χαλάσουν οι ισορροπίες;, Δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα;
Και είχε δίκιο ο Μαρινάκης, όταν έξι μήνες μετά την έλευση του Τζιμπούρ αντέδρασε άσχημα, όταν ο μάνατζερ του ζήτησε να παίρνει τι ίδια λεφτά με τον Μιραλάς.
Τότε είχε πει στον μάνατζερ του «μάζεψε τον, αλλιώς θα μπλέξουμε»!
Τι αποδείχτηκε; Ότι όλοι αγαπάνε τα λεφτά του Ολυμπιακού και όλα τα άλλα είναι «λόγια να αγαπιόμαστε»….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου