ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΟΙ ΑΝΙΔΡΆΣΕΙΣ;
Οι πανηγυρισμοί του Ζοζε Μουρίνιο μετά το τέλος του αγώνα με την Μπαρτσελόνα , ακόμα είναι θέμα συζήτησης στον ποδοσφαιρικό χώρο.
Οι αντίπαλοι του Ιταλικού ποδοσφαίρου, βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπάσουν και να ειρωνευτούν τον Πορτογάλο προπονητή.
Το γιατί το ξέρουν μόνο οι ίδιοι Είναι πολύ φυσιολογικό ο κάθε Μουρίνιο να ξεσπάει με αυτό τον τρόπο, μετά από μια μεγάλη επιτυχία.
Και μου φέρνει στο μυαλό ανάλογες αντιδράσεις τεχνικών με την ίδια συμπεριφορά και την «κακία» των αντιπάλων να φτάνει στο αποκορύφωμα.
Ο Τάκης Λέμονής είχε την ίδια αντίδραση στο παιχνίδι με την ΑΕΚ (πριν απ εννέα χρόνια) όπου και σφραγίστηκε ο πρώτος τίτλος του σαν προπονητής
Και όλο έπεσαν επάνω του με ειρωνικά σχόλια.
Κάτι ανάλογο είδαμε και πριν από μερικές ημέρες στον τελικό του Κυπέλλου μα τον Νίκο Νιόμπλια να δίνει το δικό του σόου, όταν ο διαιτητής σφύριξε την λήξη του αγώνα.
Η μήπως ξεχνάμε τι έκανε ο «ψυχρός» Οτο Ρεχάγκελ μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος;
Αντιδράσεις που μπορεί να φτάνουν στα όρια της υπερβολής, αλλά μόνο οι προπονητές ξέρουν τι βγάζουν από μέσα τους.
Γιατί θα πρέπει πάντα τα σχόλια να είναι αρνητικά και ειρωνικά από μερίδα φιλάθλων;
Θα αναθεωρούσαν πολλοί τις απόψεις τους, αν έστω και λίγο βρισκόντουσαν στην θέση αυτή
Σου βγαίνει κάτι από μέσα και σε οδηγεί σε ακραίες, αλλά, φυσιολογικές αντιδράσεις.
Είναι και αυτό μια από τις όμορφες στιγμές του ποδοσφαίρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου